tag:blogger.com,1999:blog-10238817225551396822024-03-12T16:15:08.794-07:00گــــــــــــــــــــهگاهsamohttp://www.blogger.com/profile/05910694510107948450noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-1023881722555139682.post-72725888202430975642013-12-08T09:58:00.005-08:002013-12-08T13:33:26.287-08:00<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="FA"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">امروز سه باربه مکعب فکر کردم، یکبار به استوانه و هجده بار به دایره؛
نه، یکبار به هجده دایره.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="FA"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> چشمهایم را بستم وهجده دایره دوسوراخه
و چهار سوراخه را تصورکردم که سه تا سه تا روی مکعب مستطیلی درابعاد 1،2و2 متر، چیده
شده بودند. بعد حالم بهتر شد و رفتم چای ریختم
و فاصله آشپزخانه تا اتاق را به استوانه فکر کردم. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="FA"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">این شیوه درمانی جدیدم است؛ هرچه و هرکه حالم را بد کرد به عناصر واشکال
اولیه، سادهاش می کنم ودرجا خوب میشوم. وقتهایی هم که خوبم، شیوه معکوس را در
پیش میگیرم. مثلاً چهارشنبه گذشته تمام روزسعی کردم معادلهایی برای «ده هزار خط
با طول پنج اینچ در فضایی به مساحت 6.75 در5.5 اینچ*» پیدا کنم. سخت بود، اما چهار-
پنج تایی پیدا شد. </span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: x-small;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: x-small;"><span lang="FA">*</span><span lang="FA" style="line-height: 150%;">عنوان اثری از سل
لویت</span></span></div>
</div>
samohttp://www.blogger.com/profile/05910694510107948450noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1023881722555139682.post-55138325674767243712013-09-05T04:23:00.003-07:002014-11-07T10:13:20.027-08:00نه تنها هنوزبالغ نشده، بلکه حتی بر مفهوم بلوغ میشورد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span dir="RTL"></span><span lang="FA"><span dir="RTL"></span>«من فکرمیکنم تلقی
خام وبلوغ نیافته تلقی بذله گویان است، همانند کسانیکه قواعد را میشناسند لیکن
دلیلی برای رعایت آنها نمیبینند. دوره نوجوانی بیشترین علایق را برمیانگیزاند.
مدرنیسم گاه کودکی، بچهگی یا دیوانگی، یعنی چیزی که ناشی ازسفاهت و عدم بلوغ است
را با شهامت ارج مینهد. لیکن هنربزرگسالان الزاماً میبایست در مسائل اعتقادی و
دینی درگیرشود ومن هیچ اعتقاد و ایمانی ندارم، لذا نمیخواهم هنر بزرگسالان
بیافرینم. من به طور قطع هنر بلوغ نیافته را ترجیح میدهم.»</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"> <span dir="LTR">Mike
Kelley,1997</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span dir="LTR"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="FA" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 150%;"><span style="font-size: xx-small;">از کتاب "جهانی شدن و هنر جدید"</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span dir="RTL" lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
</div>
samohttp://www.blogger.com/profile/05910694510107948450noreply@blogger.com0